Op vrijdagavond 30 juni 2023 was het zover. Op deze democratisch gekozen dag kwamen we nog een keer tezamen om het seizoen ’22-’23 af te sluiten. Een uitgelezen mogelijkheid voor de degene die thuis nog eens weg wilden. Het was immers, ook democratisch bepaald, zonder partner. Plaats van handeling: “Bie de Knoar”. Aanvang: 20.30 uur.
Jo zat om 20.00 uur al klaar en had inmiddels gecheckt of het op de locatie allemaal geregeld was. Vanuit zijnen zetel had hij goed overzicht op de entree en niets ontging hem. Iedereen werd dan ook persoonlijk welkom geheten door onze grote leider. Gevolgd door het verzoek om eerst maar eens wat euro’s in de pot te storten voor ons ’natje en droogje’. Overigens over ‘droogje’ gesproken. Dit was uitstekend verzorgd en gesponsord door Carol en Maurice, onze gastvrouw en -heer. Chapeau!
Onderling vonden er geanimeerde gesprekken plaats. Links en rechts werden wat oude koeien uit de sloot gehaald. En… natuurlijk werd er ook flink op los ‘geouwehoerd’. Zo werd nog geopperd om de mensen die niet aanwezig waren een tikkie te sturen. Zodat ze toch het gevoel hadden ‘erbij’ te zijn. De avond kabbelde voort, technisch- en tactische tips werden nog uitgewisseld en het uiteindelijke hoogtepunt van de avond was de samenzang rond de klok van twaalf. Wat was namelijk het geval?
Ben R. was jarig, wat resulteerde in een spontane koorzang. Iedereen zong uit volle borst mee: “ Lang zal hij leven”, gevolgd door een driewerf hoera. Geweldig die teamspirit. Koorzang, misschien ook iets om al over na te denken voor in de toekomst, als voetballen echt niet meer gaat. Zodat we er toch nog eens op uit kunnen, al dan niet onder begeleiding van de zonnebloem. Maar dat is voor latere zorg.
Al met al kunnen we terug kijken op een zeer geslaagde happening zonder gezeur maar met gezever dus een typische mannen avond.
P.S.
Ben heeft de leeftijd bereikt die je voor wandelvoetbal minimaal moet hebben. Zijn stage zit erop!